Een beeld over gastvrijheid.

Motivatie bij het ontwerp:

Destijds heeft de opdrachtgever, woningcorporatie Groene Stad Almere, op deze plek asielzoekerswoningen gebouwd die weer zijn verdwenen met de komst van een AZC in Almere. Duurdere koophuizen hebben die plek ingenomen. Daarmee werd het verlies dat de corporatie leed bij de eerdere bouw van de asielzoekerswoningen weer gecompenseerd.

De woningcorporatie wilde in de nieuwe wijk een beeld dat zou herinneren aan het verleden van deze plek maar ook eer zou doen aan de huidige bewoners.

Het is een groot bronzen portret van de Griekse godin Hestia geworden.

Hestia is een heel bijzondere godin die in de Griekse Oudheid een speciale plaats innam.

Zij is de eerstgeborene van de Olympische goden. In tegenstelling tot de Olympiers die na haar werden geboren zoekt zij een leven van innerlijke heelheid. Geen ambities en oorlogen. Dus juist geen eigen identiteit maar een non persona. Maar vanuit intelligentie en de wens om zonder oordeel te zijn.

Door deze keuze werd zij dé neutrale plek in de Griekse Oudheid. Een Hestia-altaar was een vrijplaats. Zelfs een moordenaar mocht daar niet worden gearresteerd. Iedereen was bij haar welkom en gelijkwaardig. Een gevolg hiervan was dat zij het symbool werd voor een veilige plaatst. Want waar ben je meer op je gemak dan waar er geen oordeel over je wordt geveld. De bouw van een nieuwe vestiging of huis werd altijd begonnen met een offer aan haar. Op deze manier was het onmogelijk om een vreemde aan je deur gastvrijjheid te ontzeggen. Je huis was immers aan Hestia gewijd. Zo werd zij de godin van de haard, de gastvrijheid en de bouw.

Hoewel ik het prettig vind dat de sluier een verwijzing lijkt naar de asielzoekers is deze sluier juist een attribuut van Hestia. Zij spreekt zich niet uit.

Plato noemt haar de essentie van de dingen of de navel van de wereld.

 

Gedicht bij Hestia door Hein Walter.

 

Hestia

Zoek de stilte in mij op.
Luister door mijn dichte ogen

naar uw eerste stem.
Laat mij niet een vreemde zijn.

Ik zal niet spreken,
nooiteen oordeel vellen over uw geweten.

Ik zal zwijgen over kwaad
of goed bedoelde fouten.

Misschien zult u hier leren
om te zijn. Ik ben Hestia, godin,

de oudste die de vonk ontving.
Ik ben de haard die eeuwig brandt,

het huis waaruit geen mens
zal worden weggestuurd,

ik ben de geest die in ons is –
wees geen vreemde voor uzelf.